KYC چیست – مشتری خود را بشناسید

مفهوم KYC

بخش «مشتری خود را بشناسید» (KYC) به ارائه دهندگان خدمات مالی نیاز دارد که مشتریان خود را شناسایی و تأیید کنند. این به عنوان بخشی از تلاش‌های انطباق با مبارزه با پولشویی/مبارزه با تامین مالی تروریسم (AML/CFT) برای مبارزه با جرایم مالی و اطمینان از دقت نظر مشتریان انجام می‌شود.

KYC با جمع‌آوری و تأیید اطلاعات مشتری به طور فعال با فعالیت های مجرمانه مبارزه می کند. این چک‌ها اعتماد را در صنعت بهبود می‌بخشد و به ارائه‌دهندگان خدمات مالی کمک می‌کند تا ریسک‌های خود را مدیریت کنند. KYC در صرافی های ارزهای دیجیتال رایج شده است. با این حال، برخی از منتقدان می گویند که این امر جنبه های ناشناس بودن و عدم تمرکز را از بین می برد که کریپتو به آن معروف است.

KYC یک الزام قانونی رایج است که ارائه دهندگان خدمات مالی موظف به انجام آن هستند. این چک ها در درجه اول با تامین مالی و پولشویی از فعالیت های غیرقانونی مبارزه می کنند. KYC یک معیار کلیدی در مقررات ضد پولشویی است که آن را به یک محافظ ایمنی مهم برای ارزهای دیجیتال تبدیل می کند. موسسات مالی و ارائه دهندگان خدمات مانند Binance به طور فزاینده ای مجبور به اجرای روش های KYC قوی برای محافظت از مشتریان و دارایی های آنها هستند.

اگر حسابی در یک صرافی ارز دیجیتال باز کرده‌اید، احتمالاً باید یک چک KYC را تکمیل کنید. KYC از ارائه دهندگان خدمات مالی می خواهد که اطلاعاتی را برای تأیید هویت مشتریان خود جمع‌آوری کنند. به عنوان مثال، این می تواند از طریق شناسایی رسمی یا صورت حساب بانکی باشد. مانند مقررات AML، سیاست های KYC به مبارزه با پولشویی، تامین مالی تروریسم، کلاهبرداری و انتقال غیرقانونی وجوه کمک می کند.

KYC معمولا یک رویکرد پیشگیرانه به جای واکنشی است. بیشتر ارائه دهندگان خدمات مالی، قبل از اینکه بتوانند تراکنش های مالی انجام دهند، اطلاعات مشتری را در فرآیند ورود به سیستم دریافت می کنند. در برخی موارد، حساب‌ها را می‌توان بدون KYC ساخت، اما عملکردشان محدود است. به عنوان مثال، بایننس به کاربران اجازه می دهد حساب باز کنند، اما تا زمانی که KYC تکمیل نشود، معاملات را محدود می کند.

هنگام تکمیل KYC، ممکن است از شما خواسته شود موارد زیر را ارائه دهید:

جدای از تأیید هویت مشتری، تأیید مکان و آدرس مشتری نیز مهم است. مدارک هویتی شما اطلاعات اولیه ای مانند نام و تاریخ تولد شما را ارائه می دهد، اما برای مثال برای ایجاد اقامتگاه مالیاتی شما به اطلاعات بیشتری نیاز است. احتمالاً باید بیش از یک مرحله از KYC را تکمیل کنید. ارائه دهندگان خدمات مالی اغلب نیاز دارند تا هویت مشتریان خود را در فواصل زمانی منظم مجدداً تأیید کنند.

مقررات KYC بر اساس کشور متفاوت است، اما همکاری بین المللی در مورد اطلاعات اولیه مورد نیاز وجود دارد. در ایالات متحده، قانون اسرار بانکی و قانون میهن پرستان 2001 اکثر فرآیندهای AML و KYC را که امروزه مشاهده می شود، ایجاد کردند. اتحادیه اروپا و کشورهای آسیا و اقیانوسیه مقررات خود را تدوین کرده اند، اما همپوشانی های زیادی با ایالات متحده وجود دارد. دستورالعمل ضد پولشویی اتحادیه اروپا (AMLD) و مقررات PSD2 چارچوب اصلی را برای کشورهای اتحادیه اروپا فراهم می کند. در سطح جهانی، گروه ویژه اقدام مالی (FATF) همکاری های چند ملیتی را در زمینه شرایط نظارتی هماهنگ می کند

به دلیل ماهیت مستعار ارز دیجیتال، اغلب برای پولشویی وجوه غیرقانونی و فرار مالیاتی استفاده می شود. بهبود مقررات ارزهای دیجیتال شهرت آن را بهتر می کند و اطمینان حاصل می کند که مالیات در جایی که باید پرداخت شود. سه دلیل کلیدی وجود دارد که چرا چک های KYC در صنعت ارزهای دیجیتال مورد نیاز است:

تراکنش های بلاکچین برگشت‌ناپذیر هستند. اگر اشتباهی مرتکب شوید هیچ مدیری وجود ندارد که به شما کمک کند، به این معنی که وجوه را می‌توان دزدید یا جابه‌جا کرد و قابل بازیابی نیست.

کریپتوکارنسی نسبتاً ناشناس (مستعار) است. برای باز کردن کیف پول رمزنگاری نیازی به ارائه هیچ گونه اطلاعات شخصی ندارید.

مقررات هنوز در مورد مالیات و قانونی بودن کریپتو در بسیاری از کشورها نامشخص است.

اگرچه KYC زمان لازم برای راه‌اندازی یک حساب کاربری را افزایش می دهد، اما مزایای واضحی دارد. یک مشتری معمولی لزوما نمی تواند آنها را ببیند، اما KYC تأثیر قابل توجهی در حفظ وجوه شما و مبارزه با جرم و جنایت دارد.

مزایای KYC همه آشکار نیستند. با این حال، بسیار بیشتر از مبارزه با تقلب انجام می دهد و می تواند سیستم مالی را به طور کلی بهبود بخشد.

وام دهندگان می توانند با تعیین هویت و سابقه مالی مشتری، به راحتی ریسک خود را ارزیابی کنند. این فرآیند منجر به وام دهی مسئولانه تر و مدیریت ریسک می شود.

با سرقت هویت و انواع دیگر کلاهبرداری های مالی مبارزه می کند.

خطر وقوع پولشویی را در وهله اول به عنوان یک اقدام پیشگیرانه کاهش می دهد.

اعتماد، امنیت و پاسخگویی ارائه دهندگان خدمات مالی را بهبود می بخشد. این شهرت بر صنعت مالی به عنوان یک کل اثر ضربه‌ای دارد و می‌تواند سرمایه‌گذاری را تشویق کند.

ارزهای دیجیتال از ابتدا بر تمرکززدایی و رهایی از واسطه ها متمرکز بوده اند. همانطور که گفته شد، هر کسی می تواند بدون نیاز به ارائه جزئیات در مورد خود، یک کیف پول بسازد و رمزنگاری را نگه دارد. با این حال، دقیقاً به همین دلایل، رمزارز به یک روش محبوب برای پولشویی تبدیل شده است.

دولت‌ها و تنظیم‌کننده‌ها معمولاً از صرافی‌ها می‌خواهند تا بررسی‌های KYC را روی مشتریان خود انجام دهند. در حالی که اجرای KYC اجباری برای کیف پول های کریپتو بسیار دشوار است، خدماتی که فیات را به کریپتو مبادله می کنند مناسب تر هستند. برخی از سرمایه گذاران به صورت سفته بازی به ارزهای دیجیتال علاقه مند هستند و برخی دیگر به طور فعال تری از ارزش های اصلی و مفید بودن آنها قدردانی می کنند.

KYC مزایای آشکار خود را دارد، اما هنوز برای برخی از منتقدان بحث برانگیز است. استدلال علیه KYC به دلیل تاریخچه و پیشینه آن در دنیای ارزهای دیجیتال رایج تر است.

به طور معمول، بیشتر انتقادات آن ناشی از مسائل مربوط به حریم خصوصی و هزینه است:

انجام بررسی های KYC دارای هزینه اضافی است که اغلب از طریق کارمزد به مشتری منتقل می شود.

برخی از افراد مدارک مورد نیاز برای چک های KYC را ندارند یا شاید آدرس ثابتی ندارند. این امر دسترسی آنها به برخی خدمات مالی را دشوار می کند.

ارائه دهندگان خدمات مالی غیرمسئول ممکن است امنیت داده ها را نداشته باشند و هک می تواند منجر به سرقت داده های خصوصی شما شود.

برخی استدلال می کنند که این برخلاف تمرکززدایی ارزهای دیجیتال است.

منبع: KYC چیست – مشتری خود را بشناسید